woensdag 21 november 2012

De oudjes op bezoek

Van 5 tot 12 november kon ik mijn mamaatje en papaatje eindelijk tonen waar en hoe ik leefde in Spanje. Ze kwamen me samen met tante Marijke en nonkel Luc opzoeken. Ze hadden een auto gehuurd, dus ik heb zo ook meer leuke plekjes ontdekt in de provincie Huelva en in Portugal.

Nadat de oudjes maandagavond laat aangekomen waren in Huelva (en we uiteraard al de eerste tapas naar binnen gespeeld hadden) trokken we er dinsdagmiddag na mijn lessen al meteen op uit. Eerste halte op het programma: het binnenland van de provincie Huelva! Zoals jullie al dan niet weten is ‘jamón ibérico’, bij ons beter bekend onder de naam ‘pata negra’, erg populair in Andalusië en dus ook in Huelva. Dus mochten we uiteraard niet vergeten om richting Jabugo te trekken, want daar werden veel van die pata negras geproduceerd en Jabugo is er zowat de hoofdstad van. De winkels hingen er dan ook werkelijk vol van.




Dinsdagavond hebben we overnacht in een plaatselijk hotel en in dat stadje werden we ’s avonds ongelofelijk verwend in een restaurant. We werden getrakteerd op een typisch Spaanse menu voor geen geld. Op de koop toe kregen we er ook nog een klein vaasje als souvenir. Ik gebruik dat nu dankbaar als pennenhouder op m’n bureau.

Woensdagnamiddag trokken we naar de Río Tinto, een rivier die door Huelva loopt en rood gekleurd is door de mijnen die er langs liggen. Helaas waren we letterlijk 2 minuten te laat om het treintje te nemen die je naar de mijnen zelf brengt, maar gelukkig was het museum ook interessant.

Donderdag en vrijdag heb ik zelf het nodige schoolwerk gedaan terwijl mijn bezoekers de omgeving van Huelva beter gingen verkennen. Ze gingen op bezoek in Sevilla (en werden daar helaas helemaal natgeregend) en naar Punta Umbría, het dichtste strand bij Huelva. ’s Avonds gingen we telkens heerlijk Spaans eten.




In het weekend was het dan tijd voor een tweede uitstap: Portugal! We reden richting de Portugese grens langs de Spaanse kustlijn en zorgden voor de nodige tussenstops in onder andere Isla Canela en Isla Cristina. In Portugal zelf gingen we kort even langs in Tavira en daarna in Faro (gelukkig was er toen géén Carlos, a.k.a. ambetante Portugees, te bespeuren). ’s Avonds sliepen we uit in Loulé, een stad meer in het binnenland van Portugal. Uiteraard hebben we daar weer, hoe kan het ook anders, heerlijk gegeten en gedronken, maar dan wel op z’n Portugees.




Op de laatste volledige dag trokken we door het platteland van Loulé en reden we door veel, heel erg veel, appelsiengaarden. We gingen ook naar Alte, een typisch klein Portugees stadje met amper 500 inwoners. Daarna gingen we lekker pootje baden in Albufeira en laatste stop op het programma was Quarteira, waar er mooie rotsen langs het strand staan.


 



Jammer maar helaas ging deze leuke week veel te snel voorbij.

Als afsluiter van dit blogbericht heb ik de mooiste blunder van de week uitgekozen, want deze kon ik toch niet voor mij alleen houden ;). Ma, pa, tante en nonkel hadden op de eerste dag, dinsdag, Huelva zelf wat verkend terwijl ik in de les zat. In de auto kwam dan volgende vraag: “Valerie, wat wil dat eigenlijk zeggen ‘cabalo’ ofzoiets?”. Ik leidde eruit af dat ze het woord ‘caballero’ bedoelden en dat betekent ‘mannen’. Op mijn antwoord volgde hilariteit, want blijkbaar was tante naar de mannentoiletten geweest en mijn pa naar de vrouwentoiletten. Dus aan iedereen: caballero is man en señora is vrouw ;).

Bedankt mama, papa, tante en nonkel voor de fantastische week!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten